محمدهانی جون

امروز با شوق زیاد  پنجره ها را باز کردم ،چون نسیم، روز میلاد اقاقی ها را جشن گرفته است و گویی بهار، روی هر شاخه کنار هر برگ شمع روشن کرده است .آری امروز درست یک سال از روزی که گل خشگل من غنچه کرد و غنچه شکفت و خداوند بهترین و زیباترین هدیه اش را به ما داد می گذرد زیباترین هدیه خدا که مانند سروشی روح بخش به زندگی ما نور امید دمید و قدمهای کوچکش برایمان پر از خیر و برکت شد و بهانه ای شد برای شکرگذاری دریای بیکران رحمت الهی . . . یکسال از تولد غنچه زیبای زندگی ما محمد هانی جون  گذشت و همسر عزیزم بهتر از هر کسی از تو مراقبت کرد و بیخوابی ها و سختی ها رو بدون چشم داشت تحمل کرد تا امروز شما شاد و سالم باشی،مادری مهربان و از خود گذشته که...

        در دوردستها که خدا میان چشمهایت خانه کرده بود... من بیقرار منتظر آمدنت بودم و توکه انگار دل نمی کندی از لبهای فرشتگان. طنین آواز تو بود که انگارگوشهایم جزتو نمیشنید... خداوند تورا به من هدیه دادو من همیشه دلشوره دارم از اینکه شاید آنچه میپنداشتم نباشم ... نفس هایت که به گونه هایم ساییده می شود انگار آرامش بهشت را به چشمهایم میفرستی. دستهایت که می چرخد و میان دستهایم پنهان می شود...خنده هایت که ریش میشوم وعاشق چشمهایت که عمق نگاهم را می کاود و من همیشه تو را کم داشته ام. از داشته هایم دلتنگ که میشوم انگارصدای گریه های توست ، تنها نوازشی که مرا بخودفرو میبرد که تو فرشته ای...