محمدهانی جون

خیلی بلا شدی ماشالا رنگای زرد آبی قرمز سبز رو بلدی و هرجا رنگشون رو ببینی نشون میدی و میگی...تازه یه روز باباجون ازت پرسید شلوارت چه رنگه گفتی سبز و روی کفشت رنگ سبزو نشون دادی و گفتی دوباره سبز آفرین عاشق برنامه خردسالان مخصوصا به من بگو چرا هستی و وقتی شروع میشه قبل خوندن شعرش میگی یک دو سه تا زودتر پخش کنه با تلفن قشنگ صحبت می کنی و میگی الو سلام خوبی؟؟؟ توجایی(کجایی)؟؟؟تازه یه روز بابا تو تلفن بهت گفت واست بستنی میخرم و میام خونه پریدی بالا و گفتی مامان بستنی..... بفرما/ چیکا میکنی/بخور و هزاران لغتی که من یادم نمیاد میگی.دیگه تازگیا جمله چهارکلمه ای میگی. خلاصه شیطون بلا در حد تیم... گاهی یه چیزایی میگی آقاجون غش غش میخنده از ...

کلماتو تقریبا همه رو میگی و تازگیا جمله دو یا سه کلمه ای میگی.ماشالا الله اکبر به جونت مث دودو شد وقتی جاییت زخمی میشه یا مامان توجا میری؟؟یا مثلا عموعلی نیست؟ مامان جون رفته. نماز بخونه. بشین اینجا.برو اونور. خلاصه با حرف زدنت دل ما رو بردی. اینم یه چند تا عکس که بخاطر مشغله نشده بذارم.   آقا محمدهانی و پارمیس خانم در حال بازی اینم جایزه نی نی وبلاگ   ...

الهی من بمیرم واکسنتو که زدیم تا شب پادرد و تب داشتی و من هرچی استامینوفن دادم انگار نه انگار که تبت بالا رفت و از دست من خارج شد و باهیچی پایین نمیومد و کارمون به بیمارستان کشید و چقدر من و بابا و عزیزجون عذاب کشیدیم اون صحنه ها رو دیدیم برای وصل سرم و نمونه خون و .... من که پاهام میلرزید به طوری که همه متوجه شدن و سرتا پام عرق سرد بود و حتی پرستار اولش فکر کرد خودم بیمارم... خدایا من که چندساعت تو بیمارستان طاقتم تاب شده بود پس مادرای بچه های مریض چه ها میکشند...خدایا شفاشون بده . ولی بازم خداراشکر خطر رفع شد...اگه بلایی سرت میومد خودمو نمی بخشیدم. روز بعدشم بدنت سست و یخ بود و شبش هم تب کردی که با شیاف تبتو کنترل کردیم.فقط یه چیزو میدونم ...