0.5 سالگیت مبارک

حالا دیگه بزرگ شدی ماه من....شاید واسه همه نیم سال زیاد نباشه اما واسه من و تو و بابا که لحظه لحظه زندگیمونو با هم بودیم این 6 ماه یه عمر خاطره است.تو 5 تا 6 ماهگیت دستت که به چیزی نمیرسه یا از پاهات کمک می گیری یا از سرت....لثه هات خیلی میخاره. لیسکتو میگیری دستت و شروع می کنی به خوندن(یییییییییی...)شبا کنارم موازی می خوابی صبح کاملا عمود بر مامانی...بابایی چند بار سعی کرده صافت کنه بازم فایده نداره...جالب اینجاست فقط طرف مامانی می چرخی و صبح سرت نزدیک قلب مامانیه...فقط میدونم خیلی مامانی شدی و دیگه اصلا خونه مامان جون اینا و عزیزجون اینا تا مامانت نباشه آروم نمی گیری و مدام لب میذاری تا مامان بیاد...

وقتی میای بغلم اگه دور نگهت دارم تا صورت نازتو ببینم، دستاتو می کشی طرفم که یعنی منو بچسبون به قلبت...جواب تلفن میدی...اگه پشت تلفن بابا باشه بوب بوبو می گی و به من میخندی که یعنی میشناسی کیه...وقتی مامان جون و باباجون نقشه کشیدن که وقتی دیدنت ذوقتو نکنن ببینن عکس العملت چیه با نگرانی نگاه می کنی که یعنی امروز اینا چشون شده؟؟؟

روروئک سواری را در همین حد که سرجات بلندشی بلدی...اما آهنگ روروئکتو با سر روشن می کنی...اینم یه شیوه روروئک بازیه...چند روز پیش سپردمت دست بابا که واسه امتحان icdl درس بخونم.بابایی هم مشغول آشپزی بود که دیدم بابا کمک میخواد...دویدم طرف آشپزخونه و دیدم بند کالسکه رو کندی و کمربندت باز شده و از زیر میله جلوی کالسکه سر خوردی پایین و پاهات رو زمین و داری دستتو میخوری و می خندی....تو اون حال نمیدونم چطور درت آوردیم...ولی کلی ترسیدیم.بابایی می گفت 2 دقیقه هم نشد ازش غافل شدم...عجب شیطونی شدی...باباجون راست میگه که این بچه کافیه راه بیوفته اونوقت از دیوار راست بالا میره....

فردا نوبت واکسن 6 ماهگیته....خیلی نگرانم...تازه سرماخوردگیت خوب شده....تحمل درد دوباره واسم سخته